جلال طالبانی رئیس جمهور پیشین و فقید عراق و رئیس حزب اتحادیه‌ی میهنی در یک فیلم کوتاهی سخنانی در خصوص قاضی محمد و وضعیت آن دوران بیان می‌کند که‌ در جای خود،بسی جالب و حائز اهمیت است:

“از ایران قاضی محمد و اینا و از عراق ملا مصطفی بارزانی را آورده‌ بودند و کاک زیاد که‌ من می‌شناسم فردی محترم و با شخصیت بود،خودش نمی‌خواست و می‌گفت من توانایی انجام این کار را ندارم.مراتب و افراد عشایری را و کهن عشایری را به‌ سرکردایتی کرد آوردند و ژ.ک به‌ حزب دمکرات تبدیل شد ولی اینگونه‌ شکست نمی‌خورد و از بین برود.”

من این را در کتابم هم نوشته‌ام و این شکست و ضرری بود که‌ شوروی بر سر کرد آورد.باید می‌گذاشتند ژ.ک حزبی ملی و جماهیری و منظم می‌بود و فعالیت خود را می‌کرد.چون در آن خرده‌ بورژوا،جوتیار(کشاورز)،کارگر و مغازه‌دار و دانشجو را جمع می‌کرد.و این عقب نشینی بزرگی بود.

همانگونه‌ که‌ مشخص است  رهبری حزب دمکرات تسلیم شده‌ بود.یعنی اگر قاضی محمد اعدام نمی‌شد و شاه این خریت را نمی‌کرد می‌بایست تاریخ کرد به‌ تسلیم شدن و چیز دیگری از آن نام می‌برد.قاضی محمد با اعدام و محاکمه‌ توانست خود را دوباره‌ بخرد وگرنه‌ رهبر جمهوری کشوری به‌ پیشواز لشکر دشمن برود و پیش پای آن قربانی بکند؟؟؟!!!این چه‌ معنی می‌دهد؟تنها مسئله‌ایی که‌ ایشان را آزاد کرد،مرگ قاضی بود وگرنه‌ آبرو رفتگی تمامی بود.و نگذاشت که‌ ژ.ک دوران طبیعی خود را طی کند.خط شوروی خط غلطی بود،هنوز فکر می‌کردند که‌ خط کرد خط عشایری و نیروی اصلی همان عشایر هستند.